یه روز میایی از راه،از اون وره سپیده...

وقتی که قصیه مادیگه به سر رسیده...

ستاره نگاهت،لبات پر از حکایت...

میشکنه تو صدامو بغض هزار شکایت...

دستات پر از نوازش...

دلت،زلال دریاست...

چشمات حضوره خورشید،صدات بهار دنیاست...

تو این خزون زخمی،چه خوبه باتو بودن...

مثله یه شعر تازه،تورو دوباره خوندن...

برایه دیدنه تو،مونده به راه نگاه هم...

یه روز تو بر میگردی یه عمره چهشم براهم...

از تو دوباره میشه، چراغ خونه روشن...

شونه یه تو چه امنه، برایه گریه کردن..

مثله سکوت و رویا،قصه یه خوبه خوابی...

تو ظهر تشنه گی هام، جرعه سبزه ابی...

یه روز میای از راه، از اون وره همیشه...

بهار میخونه از تو،پشت غبار شیشه...

پرنده پر میگیره،تو اسمونه پرواز...

ماهی میخونه از عشق،باگل میشه هم اواز...